Maaszicht
Het etablissement heette voor de komst van Marius Maaszicht. Dat café is ontstaan in de eerste jaren na de Tweede Wereldoorlog. Het pand waarin het café is gehuisvest, was eerst een douanedepot. Vlak na de oorlog heeft ook het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen er nog in gezeten. Het verhaal gaat dat rijexamenkandidaten toen een paar rondjes over de kade moesten rijden en als ze dat zonder haperingen deden, kregen ze direct hun rijbewijs.
Café Maaszicht en later De Ballentent - de naam is ontstaan omdat de klanten op z'n Rotterdams zeiden 'laten we wat gaan drinken in díe ballentent' - zijn altijd al bezocht door veel mensen die in de haven werkten. Vooral van cargadoorskantoren, rederijen, agenturen, het Gemeentelijk Havenbedrijf Rotterdam en van de douane. Op zondagmiddag is het vaak ook een aanloopplaats voor andere horecabazen en oude havenglorie, die na een traditionele wandeling over de Parkkade graag even bij 'Marius van de Ballentent' binnenwippen.
Een bekend verhaal over Marius is dat hij altijd aanwezig is, staand aan de punt van de bar, waar hij toezicht houdt of de clientèle op de juiste manier door zijn personeel - altijd in keurig wit overhemd met stropdas of strik en zwarte pantalon - wordt bediend. Marius is eveneeens beroemd onder het havenvolk over het feit dat hij even hard zelf met het vingertje rondgaat als velen van zijn havenklanten. Om zich enigszins te matigen drinkt hij altijd colaatjes pils. Zelf bevestigt hij dat hij daardoor wel aan een gemiddelde van minstens dertig glaasjes per dag komt. Hoe later op de dag, hoe mooier ook zijn verhalen worden. De Ballentent is opgesierd met prachtige foto's, schilderijen en attributen van de Holland-Amerika Lijn, die vroeger aan de overkant van de Nieuwe Maas domicilie had.
Net zoals een kapitein eigenlijk nooit de brug van het schip mag verlaten, is Marius niet weg te slaan uit zijn havenkroeg. Toen hij met z'n vrouw een keer op Texel een vakantie in een prachtig hotel had geboekt, heeft Marius na aankomst bij het zien van het oude, bruine interieur van het hotel direct het besluit genomen de eerste de beste veerboot naar Den Helder terug te nemen. En dat dan onder het motto: ,,Miep, meid. Zoiets heb ik in Rotterdam aan de Parkkade nog véél mooier. Kunnen we toch beter daar naar toe gaan?''
Sinds september 2003 is de zaak overgenomen door René Keehnen en Peter de Leeuw.