De Dwaesjligker heeft een aparte in- en uitgang en beschikt over eigen toiletruimten.
De naam slaat de spijker op zn kop: dit aparte cafégedeelte ligt dwars tussen Café Dwaesj en de Koffiehouk en is uniek wat betreft sfeer en intimiteit.
Met een kleine groep (vanaf 15 personen) is het al gezellig; maximaal worden 40 mensen toegelaten.
Zonodig wordt de capaciteit vergroot door aangrenzende Koffiehouk te openen, hiervoor worden geen extra kosten in rekening gebracht.
De huurder bepaalt vanzelfsprekend welke drankjes geschonken mogen worden. Catering kan geregeld worden via de huiscateraar.
Café Dwaesj zorgt desgewenst voor muziek via cd of muziekcomputer maar de huurder mag ook zelf muziek verzorgen (via cd, laptop of eventueel deejee)
Het oudste café van Sittard (ruim 125 jaar) heet sinds jaar en dag Café Steuns.
Op 1 juni 2006 ging het café over in handen van Ria en René Ingendael. Ria en René wilden het karakter van het café in stand houden, maar het geheel wel overgieten met een nieuw sausje. Een likje verf, een nieuwe naam en een nieuw logo waren de belangrijkste ingrediënten.
Het echtpaar Ingendael betrok stamgasten en andere Sittardenaren bij het verzinnen van een nieuwe naam door het uitschrijven van de prijsvraag: Wie bedenkt een nieuwe naam voor het café? Dat werd een succes.
Er werd wekenlang serieus (en ook wat minder serieus) over eventuele nieuwe namen gesproken. De spanning steeg en de climax volgde op het moment van de feestelijke presentatie van de nieuwe naam op 15 oktober 2006.
Een onafhankelijke jury koos de winnende naam: Café Dwaesj!
Voor niet-Sittardenaren is enige uitleg welkom. Dwaesj betekent dwars: het café ligt namelijk aan de Stationsdwarsstraat.
Dwars staat ook voor dwarsliggen; een beetje eigenzinnig en tegendraads, maar altijd met een vrolijke slag.
Het café ligt in het stationskwartier; in een hoek van 60 graden ten opzichte van het spoor. De icoontjes spreken boekdelen: hier kun je terecht voor een glas bier en een kop koffie, maar bovenal kom je hier naar toe voor de gezelligheid.
Het icoontje van de lach staat dus centraal.